Ljúfir síðsumartónar II - Sælgæti frá Friðheimum - ristað súrdegisbrauð með ættartómötum og burrata osti

Í liðinni viku heimsóttum við Knút og Helenu í Friðheimum. Þau tengjast okkur núna fjölskylduböndum - ætli ég geti ekki kallað Knút, stjúpmág minn - þar sem tengdafaðir minn og móðir hans eru par. Knútur og Helena eiga stóra fjölskyldu og reka Friðheima - framleiða bragðgóða tómata og framreiða ljúffengar veitingar í gróðurhúsinu sínu í Reykholti.  

Við fengum góðar gjafir frá húsráðendum - heirloom tómata - sem ég ætla að þýða yfir á okkar ylhýra mál sem ættartómata - og einnig burrata - sem er eins ungur mozzarella ostur og hægt er að hugsa sér með kjarna sem minnir einna helst á rjómaost sem lekur út þegar osturinn er opnaður. Þessi ostur er ekki kominn í almenna sölu, heldur er hann einvörðungi framleiddur fyrir veitingahús um þessar mundir. En kannski er hægt að telja framleiðendum hughvarf. En þangað til að svo verður njótum við þess bara að heimsækja Friðheima - það er svo sannarlega vel þess virði. 

Dagarnir í Reykholti voru einkar ljúfir. Veðrið lék við okkur og undum okkur vel - ég leitaði að sveppum (eins og kom fram í síðustu færslu) og fór með börnin mín í berjamó (næsta færsla).

Ljúfir síðsumartónar II - Sælgæti frá Friðheimum - ristað súrdegisbrauð með ættartómötum og burrata osti

Ég gerði smá snúning á framsetningunni en reyndi að halda þessu þannig að tómaturinn og osturinn fái að njóta sín eins og framast væri kostur. 

Byrjaði á því að skola tómatana og skar þá síðan í þykkar sneiðar og svo til helminga. Lagði á disk. 

Svo var það burrata osturinn. Ég vildi óska að hann væri fáanlegur í verslunum. Hann er ljúffengur á bragðið. Gerði ekkert nema að hella mysunni frá og láta hann á miðju disksins svo að hann fengi að njóta sín. 

Raðaði svo blöðum af ferskri basilíku á milli tómatanna. 

Fékk þessa jómfrúarolíu að gjöf frá innflytjenda. Marques de Grinon - frá Spáni. Hann fullyrðir að þetta sé besta jómfrúarolía sem völ er á. Og hún er sannarlega ljúffeng. Sérstaklega bragðrík og með góðu jafnvægi. Tómatar verða bragðbetri og bragðmeiri þegar þeir komast í snertingu við jómfrúarolíu. Sáldraði henni ríkulega yfir tómatana. Salt og pipar - ég notaði rauðan Kampot pipar.  

Skar súrdeigsbrauð í sneiðar og penslaði með hvítlauksolíu og ristaði á blússheitu grilli. 

Ég veit ekki um ykkur, en mér finnst þetta einstaklega girnilegt. Litirnir og ilmurinn af nýskornum tómötum, rifnu basil, frísklegri olíu. 

Svo var bara að raða þessu ofan á brauðið. 

Og njóta. Það er, jú, aðalatriðið. 

Verði ykkur að góðu!

-------

Flest hráefnin í þessari færslu fást í verslunum Hagkaupa

Ljúfir síðsumarstónar I - Dásamleg villisveppasúpa með rósmarínolíu og brauðbita - eftir sveppamó í Reykholti

Það líður á sumarfríið og fljótlega sný ég aftur til vinnu. Við vörðum nokkrum dögum í Reykholtinu hjá mágkonu minni og fjölskyldunni hennar í sumarbústað og veðrið lék við okkur. Við brugðum okkur í göngu síðla kvöld og þar gekk ég fram á hina ýmsustu sveppi - lerkisvepp, kúalubba, furusvepp og einstaka kóngssvepp. Mér leið eins og ég hefði verið að detta í lukkupottinn. 

Það er eitthvað töfrandi við að ganga um skóginn í leit að sveppum. Það er eitthvað svo magnað við það að ganga um og finna eitthvað sem gæti mögulega væri ætt. Og svo eru verðlaunin svo ríkuleg. Það er fátt sem er jafn ljúffengt og villisveppir. 

Eftir stutta göngu! 

Ljúfir síðsumarstónar I - Dásamleg villisveppasúpa með rósmarínolíu og brauðbita - eftir sveppamó í Reykholti

Hráefnalisti fyrir fjóra

500 g blandaðir villisveppir

1/2 rauðlaukur

2 hvítlauksrif

50 g smjör

150 ml hvítvín

500 ml kjúklingasoð

400 ml rjómi

salt og pipar

Þetta er í raun ótrúlega einföld uppskrift þar sem sveppirnir fá sérstaklega að njóta sín. Og tekur ekki langan tíma. Nema að sveppaleitin sé talin með - það tók um klukktíma í frjórri jörð í Reykholtinu. Meira segi ég ekki. 

Fyrst er að sneiða laukinn smátt og brúna í smjörinu. Bætið svo sveppunum saman við sem þeir hafa verið hreinsaðir vandlega. Saltið og piprið. Steikið þá vandlega niður - þetta tekur tíma. Þeir eiga eftir að láta frá sér mikin vökva sem sjóða þarf burt. Þá þarf að halda steikingunni áfram þar til sveppirnir brúnast og fylla eldhúsið af dásamlegum sveppakeim. 

Ég notaði smáræði af víninu sem var hugsað með súpunni í sjálfa súpuna. Það er mikilvægt að nota gott vín í matinn. Það þarf ekki að vera dýrt en það þarf að vera vel drykkjarhæft. Ég notaði Domaine de La Baume les Maues Sauvignion Blanc frá 2019 sem er frá Frakklandi. Ljúffengur hvítvínssopi. 

Sveppirnir fengu svo að krauma í víninu í 10 mínútur við hóflegan hita. 

Þá bætti ég soðinu saman við og notaði töfrasprota til að mauka súpuna vel og rækilega. Þá bætti ég við nóg af rjóma og sauð upp og lét krauma við lágan hita í um 30 mínútur. 

Súpan varð afar ljúffeng. 

Til að mæta skóginum þar sem sveppirnir voru tíndir notaði ég nokkra dropa af jómfrúarolíu bragðbættri með rósmarín frá Olio Principe. 

Þetta var afar ljúffengur og seðjandi kvöldverður. 

Hvet ykkur til að prófa að rölta um íslenska skóga og týna matsveppi. Sjálfur tíni ég bara rörsveppi þar sem ég þekki aðra sveppi ekki nógu vel. 

Verði ykkur að góðu!

-------

Flest hráefnin í þessari færslu fást í verslunum Hagkaupa