Ljúffengt Spaghetti með tigrísrækjum, rauðum chili, hvítlauk og aspas

Við feðgar brugðum okkur til Svíþjóðar fyrir helgina. Tilgangur ferðarinnar var að funda með rannsóknarhandleiðurum mínum og reyna að mjaka doktorsverkefninu mínu eitthvað áleiðis. Það verður að viðurkennast að það hefur gengið hægt síðustu árin vegna anna, en kannski næ ég að glæða verkefnið nýju lífi, hver veit! Myndin hérna að ofan er tekin fyrir framan háskólabygginguna í Lundi. 

Vilhjálmur vildi auðvitað ólmur koma með og fá að hitta vini sína - hann hefur átt ljúfa daga hérna um helgina umlukinn gömlu vinum sínum í hverfinu sem hann ólst upp í. Það er alveg ljóst að hann saknar lífsins hérna í Svíþjóð. Þá hefur verið líka verið gaman að hitta gömlu félagana mína aftur. Jónas og Hrund skutu yfir okkur skjólhúsi og hafa dekrað við okkur feðgana í hvítvetna. Jón og Álfa buðu okkur í mat í gær og við skemmtum okkur vel frameftir kvöldi. 

Og veðrið hefur aldeilis leikið við okkur - glampandi sól og heiðskýrt undanfarna daga. Það er erfitt að sakna ekki Svíðþjóðar á dögum eins og þessum. Sem betur fer dró fyrir sólu seinni partinn í dag - þá er auðveldara að hlakka til heimferðar! 

En að matnum. Þennan rétt gerði ég einmitt kvöldið áður en við skelltum okkur hingað út. Ég sá þessar stærðarinnar tígrisrækjur í frystinum hjá vinum mínum í Fiskbúðinni við Sundlaugaveginn. Svo greip ég aspas með mér - vorin eru tími fyrir aspas. 

Ljúffengt spaghetti með tigrísrækjum, rauðum chili, hvítlauk og nýjum aspas

Og fljótlegri verður matargerðin ekki. 

Fyrir fjóra til sex

500 gr tígrisrækjur

1/2 rauður chili

4 hvítlauksrif

handfylli fersk steinselja

Smáræði af basil 

75 ml af hvítvíni

100 ml af rjóma

500 g spaghetti

75 g parmaostur

5-6 aspasspjót

50 g smjör

salt og pipar

Það tók eiginlega lengstan tíma að láta rækjurnar þiðna!

Sjóðið pasta í nóg af vatni. Stundum er talað um 1 L fyrir hver 100 g af pasta - en það er líklega heldur yfirdrifið, en allavega - nóg af vatni. Saltið vatnið og sjóðið pastað í kraumandi vatni - lokið á ekki að vera á pottinum. 

Sjóðið pastað þangað til að það er al dente - eða aðeins undir tönn þegar bitið er í það það. 

Á meðan pastað er að sjóða, bræðið smjörið á stórri pönnu og steikið chili, hvítlauk og smávegis af steinseljunni með. 

Skellið svo rækjunum á pönnuna, saltið og piprið. Steikið í smástund.

Hellið víninu á pönnuna og sjóðið upp áfengið. 

Og svo rjómi. Ekki matreiðslurjómi - alvöru rjómi!

Næst nokkur lauf af basil.

Skellið pastanu út á pönnuna.

Veltið pastanu vel í sósunni þannig að það verði vel hjúpað.

Stráið nóg af parmaosti yfir pönnuna. Sumir segja að parmaostur og fiskmeti passi ekki saman - pecorino-osturinn sé betri þar sem hann er aðeins saltari. Ég átti þennan dásamlega parmaost sem ég keypti á Ítalíu núna í byrjun maí og notaði hann auðvitað.

Pastað þarf bara nokkrar mínútur á pönnunni og þá er það tilbúið. 

Ég skar aspasinn í þunnar sneiðar og steikti þær upp úr smjöri í nokkrar mínútur - til að nota eins og skraut á pastað. 

Svo er bara að velja eitthvað ljúffengt vín til að hafa með þessum herlegheitum. Ég átti þessa til í kælinum - Marques Casa Concha Chardonnay frá 2014. Vínið er fallega strágult í glasi og það er kröftugur og nærri því sultaður ávöxtur á nefinu. Á bragðið - mikil ávöxtur, þurrt og þykkt á tungu. Fyrirtaks hvítvín með þessum rétti! 

Svo er ekkert nema að taka fram gaffla og skeiðar og njóta. 

Bon appetit! 

Endilega deilið með vinum og vandamönnum. 

Geggjuð beikonbaka - fyllt með kartöflum, lauk, timian og cheddarosti

Það er komið sumar! Tuttugu stiga hiti og glampandi sól! 

Dagar eins og þessir öskra á maður hreinsi grillið og kveiki upp. Svona dagar kalla líka á að maður kíki yfir garðinn sinn og fari að hugsa sinn gang. Þegar við fluttum inn í húsið síðastliðið haust var eiginlega orðið of seint að huga að einhverjum framkvæmdum. En núna er kominn tími til að bretta upp ermarnar. 

Ég var að klippa runnana í morgun þegar nágrannar mínir litu við og gáfu góð ráð. Það er alveg ljóst að við fluttum inn í gott hverfi - það vantaði ekkert upp á heilræðin og hjálpsemina frá fólkinu sem býr í Urriðakvíslinni. Og verkefnin hlóðust upp; skipta um pall, athuga með grindverk, skipta um hekk, kaupa blóm, planta kartöflum - það er alltént ljóst að það verður lengi hægt að skemmta sér í garðinum. 

Þessi uppskrift er úr bókinni minni, Grillveislan, sem kom út síðastliðið sumar. Þar geta grillarar fundið eitthvað við sitt hæfi.

Geggjuð beikonbaka - fyllt með kartöflum, lauk, timian og cheddarosti
Innblásturinn að þessari uppskrift er sóttur í mynd sem gekk á netinu fyrir einu eða tveimur árum. Maður þarf ekki að sjá þetta hnossgæti nema einu sinni til að verða hugfanginn. Beikon – er eitthvað sem það getur ekki gert í matargerð? Ég bætti aðeins við uppskriftina svona til að geta bísað henni með góðri samvisku.

Þetta er auðvitað uppskrift sem einnig má elda í ofni, en það er svo ljúffengt að setja hana á grillið – og leggja við reykinn. Það bætir einhverju við sem ekki er hægt að ná fram þegar maður eldar í ofninum. 

Fyrir sex til átta

Hráefnalisti

800 g nýjar kartöflur
500 g beikon
1 gulur laukur
2 msk ferskt timían
2 msk jómfrúarolía
150 g cheddarostur
salt og pipar

Smyrjið eldfast hringlaga mót með jómfrúarolíu og raðið beikoninu þannig að rúmur helmingur af hverri sneið hangi upp úr mótinu. Raðið beikoninu þétt þannig að engar glufur verði í botninum.

Flysjið og sneiðið kartöflurnar, t.d. í mandólíni, og raðið hluta þeirra ofan á beikonið. 

Sneiðið laukinn og raðið kartöflum og lauk á víxl. 

Gætið þess að dreifa einnig timíani á milli laga auk þess að salta og pipra reglulega. 

Raðið innihaldi bökunnar í strýtu sem nær talsvert upp úr mótinu (kartöflurnar eiga eftir að skreppa saman við eldun). Tyllið svo ríkulega af rifnum cheddarosti ofan á. 

Lokið bökunni með því að leggja laushangandi beikonið yfir. Passið að bakan lokist alveg. 

Penslið yfirborðið með jómfrúarolíu og grillið svo við óbeinan hita í einn og hálfan tíma. Snúið bökunni nokkrum sinnum meðan á eldun stendur svo hún grillist jafnt og fái fallegan lit.

Njótið með einföldu salati og hvítlauksbrauði.

Með svona veislumat væri kjörið að gæða sér á þessu rauðvíni, Mamma Piccini Rosso di Toscana, sem ég á inní skáp. Við vorum þeirrar gæfu aðnjótandi að borða kvöldverð með þessari konu, Mamma Piccini, fyrir tveimur vikum síðan þegar við vorum á ferðalagi um Toskana í upphafi mánaðarins. Þetta ljómandi létt og frískandi rauðvín sem sómir sér vel á sólardegi sem þessum. 

Bon appetito!

Dásamlegir djúpsteiktir ostar; Gullostur með hvítlauksbrauði og sultu og Stóri Dímon með avakadó og sætu sinnepi

Sumar veislumáltíðir eru einfaldlega betri en aðrar. Og þessi var alveg einstaklega ljúffeng. Flestir sem lesa bloggið mitt vita hversu langt ást mín á smjöri, rjóma og ostum nær. Hún nær langt. Og þessa tvo rétti má nota bæði sem forrétti, góðan hádegisverð eða jafnvel sem eftirrétt.

Og þessi réttur er ákaflega einfaldur. Fá hráefni - blandað saman á einfaldan hátt, djúpsteikt (syndin ljúfa) og svo bara að njóta!

Dásamlegir djúpsteiktir ostar; Gullostur með hvítlauksbrauði og sultu og Stóri Dímon með avakadó og sætu sinnepi

Hráefnalisti

Fyrir fjóra til sex

1 gullostur
1 Stóri Dímón
4 egg
1 bolli hveiti
1 bolli brauðmylsna
salt og pipar

4-6 brauðsneiðar
2 msk hvítlauksolía
1 avókadó
blandað salat
3-4 tsk sinnep
3-4 tsk sulta

Ég hef margsagt það á blogginu mínu að gullostur er uppáhalds osturinn minn - og það hefur ekki breyst ennþá!

Og í öðru sæti er Stóri Dímon - sem er gerður á sambærilegan hátt - nema hvað hann er blámygluostur. 

Þetta er bara mynd til að dást að! Gullostur og Stóri Dímon eru sannarlega reisulegir ostar. 

Hjúpið fyrst með bragðbættu hveiti (salti og pipar), veltið svo upp úr eggi, svo mylsnu og svo aftur upp úr eggi og mylsnu til að fá þéttan hjúp.

Djúpsteikið nokkra í einu - hafið þá aðskilda þannig að þeir límist ekki saman. Ég steikti þessa við 170 gráður í djúpsteikingarpottinum sem ég var að fá mér! 

Steikið þá þangað til að þeir eru fallega gullinbrúnir.

Gullostinn bar ég fram á djúpsteiktu brauði með bláberja- og púrtvínssultu.

Osturinn rann út úr hjúpnum og yfir brauðið. 

Snædís kunni vel að meta þessa dásemd. 

Sama var gert við Stóra Dímon nema hvað hann skar ég niður í stangir. Hjúpaði á sama hátt og gullostinn og steikti þar til hann varð gullinnbrúnn.

Tyllti smá sinnepi á ostinn og bar fram með avókadósneiðum og salati. 

Osturinn vall út!

Og allir brostu út að eyrum og stundu af gleði!

Bon appetit!

Lungamjúkt og dásamlega ljúffengt lambalæri með sósu frá grunni og ofnbökuðum fylltum lauk

Það hefur óneitanlega verið meira að gera í lífi mínu síðan að við fluttumst til Íslands. Það er, eins og við kannski vissum, meiri hraði á lífinu á Íslandi. Eins og ég hef greint frá þá starfa ég að stærstum hluta á Landspítalanum þar sem við tökumst á við krefjandi verkefni á degi hverjum. Þó að um spítalann sé oftast fjallað á neikvæðum nótum í fjölmiðlum þá gerast þar góðir hlutir - og það er nær einvörðungu starfsfólkinu sem þar vinnur að þakka. Þessa daganna erum við að undirbúa stofnun greiningardeildar sem flýta á greiningu og svo meðferð sjúklinga á öruggan og hnitmiðaðan hátt. Hún verður sett á laggirnar þann fyrsta júní næstkomandi. Það verður spennandi!

Þá er einnig líf og fjör í tengslum við stofuna mína sem er staðsett á hinni margumræddu Klíník í Ármúlanum. En þar vinn ég einnig með metnaðarfullu og harðduglegu fólki við að sinna fólki með sjúkdóma í stoðkerfinu. Ég vinn mikið með Hjálmari Þorsteinssyni bæklunarskurðlækni sem svo sannarlega brennur fyrir sínu fagi. Ég tek á móti gigtarsjúklingum á stofunni minni og það er þægilegt að geta bankað á hurðina hjá honum og leitað ráða þegar mín þrjóta. Hann veit að sama skapi að hann getur alltaf leitað til mín. Þannig er best að vinna!

Læknirinn í Eldhúsinu hefur einnig verið á siglingu síðustu mánuði. Sjóvarpsþættirnir á ÍNN hafa, svo ég viti, fengið ágætis viðtökur. Fólk hefur gefið sig á tal við mig í kjörbúðum og spurt mig ráða eða skotið á mig skemmtilegum athugasemdum! Nú erum við á leiðinni heim frá Ítalíu þar  sem við vorum í vínsmökkunarferð til Veróna, Flórens og Toskana - það var, sko, ekki leiðinlegt! Hlakka til að sýna ykkur niðurstöðuna!

Þá hef ég einnig verið að vinna með Krydd og Tehúsinu, einu kryddbúð landsins, að því að koma á markað kryddblöndum sem ég bjó til í tengslum við Grillbókina mína, Grillveisluna, sem kom út í fyrra. Þar naut ég aðstoðar Omry og Ólafar. Kryddblöndurnar sem ég hafði búið til í hitteðfyrra voru góðar en þegar við útbjuggum þær með kryddunum þeirra - urðu þær beinlínis dásamlegar! Þið verðið ekki svikin!

Lungamjúkt og dásamlega ljúffengt lambalæri með sósu frá grunni og ofnbökuðum fylltum lauk

Fyrir sex til átta

Hráefnalisti

1 lambalæri
2 msk kryddblanda - Yfir holt og heiðar (mun fást í búðum fljótlega - annars kryddblanda af eigin vali)
4 msk jómfrúarolía
1 msk salt

Fyrir sósuna

1 lærleggur
2 gulrætur
2 sellerístangir
1 rauðlaukur
4 hvítlauksrif
1-2 tsk kryddblandan - Yfir holt og heiðar
2 msk jómfrúarolía
1 l vatn
200 ml rauðvín
150-200 ml rjómi
salt og pipar
safi af lærinu

Fyrir laukinn

10 laukar
10 sneiðar beikon
1 msk smjör
50 ml rjómi
50 g parmaostur
2-3 msk hvítvín
2 msk hvítlauksolía
salt og pipar

Kryddblandan - Yfir holt og heiðar - er samansett úr m.a. blóðbergi, rósmaríni, estragoni, hvítlauksdufti ásamt fleiri ljúffengum kryddum. 

Auðvitað má styðjast við kryddblöndu úr bókinni minni sem kom út í fyrra; Grillveislunni. 

Byrjið á því að úrbeina lærið. 

Það er best gert með því að nota flugbeittan úrbeiningarhníf. Byrjið á því að skera með lykilbeininu.

Skerið svo niður að lærbeininu í gegnum þynnsta hluti kjötsins.

Skerið svo varlega í kringum beinið þannig að leggurinn losni vel frá. Veltið beininu upp úr olíu og bakið í funheitum ofni þangað til að það brúnast. Setjið til hliðar fyrir sósuna. 

Takið góða handfylli af kryddinu. 

Setjið kryddið í skál og bætið salti og olíu samanvið. 

Nuddið kryddblöndunni vandlega ofan í kjötið. 

Bindið upp með streng, komið fyrir ofan á nokkrum niðurskornum gulrótum, lauk og sellerí.  Komið hitamæli fyrir og bakið í 180 gráðu heitum ofni þangað til að hitamælirinn er kominn í 52-56 gráður - allt eftir smekk. 

Pabbi sá um laukinn - Setjið 10 lauka í pott, fyllið með vatni og sjóðið í 15 mínútur. 

Flysjið laukinn og skerið neðan af honum svo að hann standi uppréttur, og svo ofanaf honum. 

Takið innan úr lauknum og skerið í litla bita. Vefjið beikoni utan um laukinn og skorðið með tannstöngli. Takið innvolsið úr lauknum og steikið upp úr smjörinu. Hellið víninu saman við og sjóðið upp áfengið. Saltið og piprið. Hellið rjómanum saman við og hitið að suðu og látið svo sjóða niður varlega um helming svo að hún þykkni. Bragðbætið með parmaosti. 

Komið fyrir í holunni í lauknum. 

Raspið svo restinni af parmaostinum yfir laukinn og sáldrið svo hvítlauksolíu yfir. 

Snúum okkur svo að sósunni. Sneiðið lauk, sellerí, gulrætur og hvítlauk og steikið í smjöri þangað til að það er fallega mjúkt og glansandi. Setjið svo beinin ofan í pottinn. 

Notið gott rauðvín - eitthvað sem manni líður vel með að njóta meðan maður er að elda. Það er, sko, ekkert verra að það sé ljómandi gott Chianti. 

Hellið víninu saman við og sjóðið upp áfengið. Setjið kryddblönduna saman við. Bætið svo við vatni og hitið að suðu og látið krauma varlega og sjóða niður um rúman helming. 

Alltaf þegar soð er gert úr beinum flýtur froða upp á yfirborðið sem kallast skum. Veiðið það bara upp úr og hendið. Þegar soðið er búið að sjóða niður, bætið þið rjómanum saman við og smakkið til með salti og pipar. Stundum þarf að djassa sósur til með sultu, sinnepi, soya ... - en það er allt eftir smekk.

Það má líka bæta vökvanum af lambinu saman við sósuna - gætið þess þó að hella ekki fitunni saman við. 

Fituna má alveg nota til að steikja forsoðnar kartöflur þangað til þær brúnast. 

Laukurinn ilmaði hreint út sagt dásamlega þegar hann kom úr ofninum. 

Lambið var stökkt að utan - en lungnamjúkt að innan - bleikt í miðju alveg eins og ég vil hafa það. 

Með matnum nutum við þess að drekka Masi Campofiorin frá 2013 - vín sem ég hef drukkið nokkrum sinnum áður. Þetta er einkar ljúffengt vín. Það er gert úr blöndu af þrúgum - mestmegnis Corvina, en einnig Rondinella og Molinara. Þetta er vín sem gert er með svokallaðri apassimento aðferð sem er fólgin í því að fersku Valpolicella víni er hellt saman við þrúgur sem hafa fengið að þorna í 4 mánuði (þannig skerpist á bragðtónum). Vínið er fallega rúbínrautt - ljúfur ávöxtur, plómur, þurrt og með góðu eftirbragði. Í ár er einmitt 50 ára afmæli þessa víns sem verður fagnað í sumar. Eins og kom fram hér að ofan þá erum við hjónin einmitt að koma úr vínferð þar sem komum meðal annars við hjá Masi og tókum upp sjónvarpsefni.

Hvað er betra á sunnudegi - en lambalæri með tilheyrandi!